ဖရုံသီးစိုက်ပျိုးနည်း

အညွန့်နှင့် အသီးကို တို့စရာ၊ ဟင်းချို၊ သီးစုံအဖြစ် ပဲ၊ ငါး၊ အသားမျိုးစုံတို့နှင့် ရောချက်စားကြသည်။ အစေ့ကိုလှော်၍ ဖရုံစေ့လှော်အဖြစ် စားကြသည်။ အာဟာရ တန်ဖိုးမြင့်မား၍ အာဟာရချို့တဲ့မှု ပပျောက်ရေးအတွက် ကျေးလက်ဒေသရှိ နေထိုင်သူများ ပိုမိုစားသုံးသင့်သော သီးနှံဖြစ်သည်။ အသီးအမှုန့်ကို မုန့်အဖြစ် ပြုလုပ်စားကြသည်။

မျိုးရွေးချယ်ခြင်း

ဒေသဖရုံသီးမျိုးပေါင်းများစွာရှိသည်။ အသီးပုံစံအားဖြင့် လုံးပြားပုံနှင့် ဘောင်စောက် လုံးရှည်ပုံများရှိ သည်။ အတွင်းသားကို ရွှေဝါရောင်ရင့်နှင့် အဝါဖျော့ဟူ၍ ခွဲခြားနိုင်သည်။ ရွှေဖရုံသီးသည် အရောင်ပိုရင့်လေ ပိုစေးလေဖြစ်ပြီး၊ ဗီတာမင်အေဓာတ်ပါဝင်မှု ပိုမိုများသည်။

အပြင်အခွံရောင်အလိုက်အစက် အပျောက်ပါသော စိမ်းဖျော့၊ စိမ်းရင့်နှင့် ပြောင်စိမ်းရင့်၊ ပြောင်စိမ်းနုဟူ၍ ခွဲနိုင်ပြီး ရင့်ပါက အညိုရောင်သို့ ပြောင်းသွားလျက် အစက်အပျောက်များ ပျောက်သွားသည်။

အရွက်တွင် အဖြူရောင် အစက်အပျောက်ပါသော မျိုးနှင့် မပါသောပြောင်မျိုးဟု ခွဲနိုင်သည်။ အစေ့တွင် ရိုးရိုးအဖြူဖျော့ရောင်နှင့် အမဲရောင်ဟူ၍ခွဲနိုင်သည်။ သက်ကြီးမျိုးများသည်နေ့တာတိုမှ အမပွင့်ပွင့်၍ အသီးတင်နိုင်သည်။ များသောအားဖြင့် မိုးအကုန်ဆောင်းဦးတွင် စိုက်လျှင် အားလုံးပွင့်သီးသော်လည်း မိုးကြိုနှင့် မိုးဦးစိုက်ဒေသများတွင် သက်ငယ်မျိုးများကို ရွေးချယ်စိုက်ပျိုးသင့်ပါသည်။

ရန်ကုန်နှင့် မန္တလေးဈေးကွက်တွင် ပုတီးကုန်း ရွှေဖရုံနှင့် လယ်ဝေး၊ တပ်ကုန်းရွှေဖရုံများမှာ ထင်ရှားသည်။ သက်ငယ်မျိုးသည်စိုက်ပြီး ရက် ၁၀၀ တွင် စတင်ခူးနိုင်ပြီး သက်ကြီးမျိုးမှာ စိုက်ပြီး ရက် ၁၂၀ အထက်တွင် ရှိသည်။ အကြမ်းအားဖြင့် အစေ့အမဲရောင်နှင့် အရွက်ပြောင်မျိုးများသည် သက်ကြီးမျိုးများဖြစ်သည်။ ဒေသ မျိုးများစွာရှိပြီး ရောဂါနှင့်ပိုမွှားဒဏ်ခံနိုင်၍ ဒေသနှင့် ကိုက်ညီသောမျိုးကို ရွေးချယ်စိုက်ပျိုးရပါမည်။

ပျိုးထောင်ခြင်း

တိုက်ရိုက်အစေ့ချနည်းကိုသာ သုံးကြသည်။ မိုးရာသီတွင် စနစ်တကျပျိုးထောင်၍ စင်တင်စိုက်ပျိုးသင့် ပါသည်။ မြေဆီသြဇာ ထက်သန်မှုကို ကြိုက်နှစ်သက်၍ သဘာဝမြေသြဇာ ကြက်ချေး၊ နွားချေး၊ တီစူပါအရောကို ဇကာချ၍ စိုက်ဘောင်(သို့) ပျိုးမြေကို သမစွာရောမွှေပြီး စိုက်ပျိုးသင့်ပါသည်။ မျိုးစေ့ကို အညှောင့်ဖောက်၍ လက်မဝက်ခန့်သာ ဒေါင်လိုက်မြုပ်ရပါမည်။ ပျိုးသက် ၂၁-၂၅ ရက်သားတွင် စိုက်ခင်းသို့ ရွှေ့စိုက်နိုင်သည်။ တစ်ဧကအတွက် မျိုးစေ့ ၂-၃ ကီလို လိုအပ်သည်။

မြေပြုပြင်ခြင်း

စင်တင်စိုက်ပျိုးပါက ဘောင်ကို သုံးပေအကျယ်၊ တစ်ပေအမြင့်၊ စင်အပြည့်ဘောင်ဆွဲ၍ သဘာဝမြေသြဇာ၊ နွားချေးနှင့်တီစူပါဓာတ်မြေသြဇာကိုရော၍ သမပြီး စိုက်ပျိုးရပါမည်။ ယာမြေ၊ လယ်မြေတွင် မြေလွှတ်စိုက်ပါက စိုက်မြောင်း၊ ရေသွင်းမြောင်းကို ထယ်ဖြင့်ဖော်၍ သဘာဝနှင့်ဓာတ်မြေသြဇာများကို ထည့်သွင်းစိုက်ပျိုးရပါ မည်။ မြေကိုညက်မှုန့်နေသည်အထိ ထယ်ထိုးထွန်မွှေထားသောမြေတွင် ရှစ်ပေပတ်လည်ကြား စိုက်ကျင်းဖော်၍ ရေလောင်းစိုက်နိုင်ပါသည်။စတင်စိုက်ပျိုးခြင်းတွင် တစ်ပင်နှင့်တစ်ပင် သုံးပေခြားစိုက်၍ မြေလွှတ်ရေသွင်းစိုက်နည်းတွင် တန်းကြား၊ပင်ကြား ၁၅ ထ ၂ ပေထား စိုက်ရပါမည်။ အရွက်ငါးရွက်ရှိချိန်တွင် ခေါင်နှိမ်ပေးပြီး အညွန့်ပြေးလမ်းရှိ ပေါင်းများကို နှိမ်နင်းထားပေးရပါမည်။

မြေသြဇာကျွေးခြင်း

ဖရုံတစ်ဧကအတွက် သဘာဝမြေသြဇာ၊ နွားချေး ၁၀ စီးမှ ၂၀ စီး၊ ယူရီးယား ၁-၂ အိတ်၊ တီစပါ ၂-၄ အိတ်၊ ဓာတ်ဆား ၁-၂ အိတ်ထည့်ပေးသင့်ပါသည်။ စိုက်ပြီး တစ်ပတ်သားတွင် အပင်ခြေမှ ခြောက်လက်မခွာ၍ ယူရီးယားတစ်ဇွန်း၊ ပိုတက်ရှ်တစ်ဇွန်းအား အပင်ခြေကိုဝိုက်၍ ကျွေးပေးရပါမည်။ အစာကြေးပြီးပြီးချင်း ရေလောင်းပေးရပါမည်။

စိုက်ခြင်း၊ ပေါင်းခြင်း၊ ရေသွင်းခြင်းနှင့် အပင်ပိုးမွှားရောဂါ

ပျိုးသက် ၂၁-၂၅ ရက်သားတွင် ရွှေ့စိုက်နိုင်ပြီး စိုက်ပြီးချိန်တွင် ရေဝအောင်လောင်းရမည်။ သီးကင်းဝင်ချိန်တွင် ရေအစိုဓာတ်ပြတ်ပါက ရေသွင်းပေးရပါမည်။အပင်ငယ်စဉ်တွင် ဗူး၊ ဖရုံကျိုင်းငယ်များကျရောက် ဖျက်စီးတတ်၍ ထိသေဆေးတစ်မျိုးမျိုးဖြင့် နှိမ်နင်း ပါ။ ပျကဲ့သို့ စုတ်စားပိုးများကျရောက်တတ်ပြီး ဂရုတ်စိုက်ကာကွယ်ရပါမည်။ ရွက်ခြောက်ရောဂါ၊ ခါးရိရောဂါများ ကျရောက်ပါက မှိုသတ်ဆေးကို ကာကွယ်ပက်ဖျန်းရပါမည်။

ဆွတ်ခူးခြင်း၊ မျိုးစေ့ထုတ်ခြင်း

ဝတ်မှုန်ကူးပြီး ရက် ၅၀ အကြာတွင် စားသုံးရန် ရင့်သောအဆင့်သို့ရောက်ပြီး အစေ့ထုတ်လိုပါက ရက် ၆၀ ကျော်မှ ခူးဆွတ်သင့်သည်။ အသီးများကို အရိပ်ထဲတွင် နှစ်ပတ်ခန့်ထားပြီးမှသာ အစေ့ကို ထုတ်ယူ၍ ဆေးကြော၊ နေလှန်းပြီးသိုလှောင်သင့်ပါသည်။

-ကျမ်းကိုး- ဟင်းသီးဟင်းရွက်စိုက်ပျိုးခြင်း လမ်းညွှန် (စားနပ်ရိက္ခာဖူလုံမှုပူးပေါင်းဆောင်ရွက်ရေးအဖွဲ့)

ဆောင်းပါးသစ်များအတွက် ထွက်တိုးကို Like, follow, share လုပ်ထားပါ။

ဗဟုသုတစဉ်ဆက်မပြတ်စေဖို့ ထွက်တိုးသုံးကြစို့ 

ထွက်တိုး Download ရယူရန် - http://download.htwettoe.com/